Görüntü Üretim Piyasasında Fiyatlandırma

Görüntü üretim piyasasında, diğer piyasalarda olduğu gibi bir üretim ve satış söz konusudur. Bu anlamda görüntü üretim piyasası bir ticari piyasadır. Tüm piyasalarda olduğu gibi, bu piyasada da bir fiyatlandırma süreci söz konusudur. Ancak fiyat araştırması yapan işletmeler bir sürprizle karşılaşırlar; kabul edilmesi güç düzeyde düşük rakamlar söz konusu olduğu gibi, kabul edilmesi güç düzeyde yüksek fiyatlar da söz konusudur. Görüntü üretim piyasasında ortalama piyasa fiyatlarından söz etmek mümkün değildir. Bu karmaşanın sebebi görüntü üretim sürecinin sadece ticari bir süreç olmamasındadır. Süreç, yoğun sanatsal faaliyetler, yaratıcılık ve bilgi içermektedir. Bahsi geçen içeriklerinin nicel bir ölçümü mümkün olmadığından fiyatlandırması da klasik ekonomik parametrelerine göre yapılamamaktadır. Klasik arz talep dengesi bu piyasada aksaklıklar göstermektedir. Mal ve hizmetler sektörlerinde fiyatlandırma fiyat = maliyet + kar denklemine dayanmaktadır. Görüntü üretim piyasasında bu denklem farklı çalışmaktadır. Piyasanın girdileri güncel teknoloji, emek, yoğun bilgi kullanımı ve yaratıcı düşünce gibi unsurlardan oluşmaktadır. Özellikle yaratıcı düşüncenin piyasa koşullarına göre fiyatlandırılması söz konusu değildir. Girdilerin nitel olması fiyatlandırma problemini yaratan en önemli unsurdur. Aynı sebeplerden dolayı fiyat kalite ilişkisi de ekonomik kurallara göre şekillenmemektedir.

Fiyat sorununu daha karmaşık hale getiren başka bir unsur ise görüntü üreticilerinin çalışma biçimleridir. Temelde üç grup görüntü üreticisi bulunmaktadır.

Ek iş yapanlar:

Ana geçim kaynakları başka bir meslek olup mesai saatleri dışında, boş vakitlerinde görüntü üreten kişilerdir. Evlerinin bir köşesini fotoğraf çekme alanı olarak kullanarak veya görüntü işleme programlarına vakıf olduklarından görüntü üretim sürecine katılırlar. Teknolojiye büyük bütçeli yatırımlar yapmazlar, ofis giderleri olmadığından daha düşük fiyat verme durumları vardır. Görüntü üretimini ek iş olarak yapan birisinin ancak boş zamanlarında çalışacağı için kapsamlı bir proje üstlenmesi söz konusu değilidir.

Freelance çalışanlar:

Belli bi ekipman ve bilgiye sahip, evinin bir bölümünde çalışarak, ihtiyaç duyduklarında teknik imkanları olan stüdyoları kiralayarak çalışan kişilerdir. Büyük projeler söz konusu olduğunda ekip kurabilecek veya bir ekibe dahil olabilecek kapasitedeler. Freelance çalışanların ana geçim kaynağı görüntü üretmek olduğundan çok düşük fiyat vermeleri söz konusu değildir. Büyük ekipman yatırımı ve ofis giderleri gibi maliyetlerine katlanmadıklarından fiyatlarını kısmen esnetebilirler.

Stüdyo ve ofis sahibi kişi ve kuruluşlar:

Bir firmanın katlandığı tüm sabit maliyetlere katlanırlar. Teknolojik gelişmeleri takip ederler, hassas ve maliyetli teknoloji yenileme yatırımlarını gerçekleştirirler. Çalıştırdıkları tüm ekibin yaratıcılık ve bilgi maliyetini karşılamak zorundalar, fiyat düşürmeleri olanaksızdır.

Piyasada Hareketlilik:

Görüntü üretim piyasasına giriş çıkışlar çok fazla olduğundan piyasa çok hareketlidir. Bu hareketlilik fiyat ve bilgi kirliliğine sebep olmaktadır. Hobi olarak görüntü üreten kişiler, kısmi video, fotoğraf ve görüntü işleme bilgilerini kolayca maddi kazanca dönüştürebileceklerini düşünerek, piyasa dinamiklerini bilmeden piyasaya katılırlar, fiyat ve kalite sorununa sebep olurlar. Yaratıcılık ve bilgi birikimleri yetersiz olduklarından bu maliyetlerini fiyatlandırma sürecine dahil etmezler, piyasadaki fiyatlandırma problemini derinleştirirler.

#İmajyönetimi #imaj #fiyatlandırma